തീക്കണ്ണും തിങ്കളും, നിന്‍ തലയില്‍ മേലേയിരിക്കും
ഗംഗപ്പെണ്ണോടെതിര്‍ക്കും ഗിരിജ,യെല്ലാം സഹിക്കും
പങ്കപ്പാടൊന്നുമാറ്റി കഴിക കൈലാസനാഥാ
ശങ്കിക്കാതെന്റെ ചിത്തേ വരിക ,സൌഖ്യം വസിക്കാം.
ശ്രീലകം
നാണത്താലേ തുടുക്കും കവിളു മെല്ലേ ചുവക്കും
പ്രേമത്തോടെന്നെ നോക്കും കവിത പോലേ ലസിക്കും
ഏവം നീ വന്നടുക്കും ചിരിയിലെന്നേ മയക്കും
നേരത്തെന്‍ ഭാവനക്കും ചിറകു താനേ മുളയ്ക്കും.
ശ്രീലകം
ഓപ്പോളെപ്പോള്‍ വരുന്നെന്നിവിടെനോക്കീട്ടിരുന്നി-
ട്ടപ്പോളപ്പോള്‍ത്തുടങ്ങാം രചനയെന്നോര്‍ത്തിരുന്നൂ
അപ്പോള്ത്തോന്നുന്നിതിപ്പോളിവിടെയൊന്നായ്
ലെപ്പോള്‍ വന്നൊന്നുകാണുന്നിവകളൊന്നാകെയോപ്പോള്‍ ?
ശ്രീലകം.
(“ചൊല്ലീടാം ശ്രീലകംതാന്‍ മരഭയം‌യംഗണത്താല്‍ ”)
No comments:
Post a Comment